บทกลอน.......วันพ่อ

ด้วยทศพิธ...ราชธรรม...องค์ภูมี
ปฐพี...สยาม...จึงอยู่ยั่ง
ศูนย์รวมใจ..ไทยประชา..ที่จีรัง
ภูมิพลัง...แผ่นดิน...ของมวลชน

5 ธันวา...มหาราช...วงศ์จักรี
บารมี..เลิศล้ำ...ด้วยมรรคผล
ครองแผ่นดิน...โดยธรรม...นฤดล
ไทยทุกคน...ร่วมน้อม...สดุดี

จะดีเลวอย่างไรไม่เคยบ่น

สู้อดทนเลี้ยงดูให้เติบใหญ่

ยามทดท้อพ่อให้กำลังใจ

ยามสดใสพ่อนั้นใจชื่นบาน

พ่อไม่เคยร้องขอเลยสักนิด

มีแต่จิตยินดีที่โปรยหว่าน

เป็นคนดีมั่นคงในการงาน

เหมิอนงานสานของพ่อนั้นจบลง

ง าน ห นั ก .. พ่ อ ไ ม่ เ ค ย ท้ อ
สองมือของพ่อ จึงหยาบกร้าน
สู้อดทน ลำบากมาเนิ่นนาน
พ่อไม่เคยบ่นว่าเหนื่อยกับงาน ให้ใครทุกข์ใจ

. . . . . . . . .

ต้ น ไ ม้ ชี วิ ต ที่ พ่ อ ป ลู ก
ทำทุกอย่างเพื่อให้ลูก ได้เติบใหญ่
เพื่อให้เจ้า ไม่น้อยหน้ากว่าใคร
อย่างที่พ่อตั้งใจ ให้ลูกเป็นคนดี

. . . . . . . . .

เ ด็ ก น้ อ ย ค น นี้ .. อ า จ ยั ง ไ ม่ ดี พอ
แต่สัญญาว่าจะทำทุกสิ่งที่พ่อเคยขอ ต่อจากนี้
จะตอบแทนพระคุณ และความรักที่พ่อมี
แ ล ะ สั ญ ญ า ว่ า จ ะ เ ป็ น ค น ดี .. อย่างที่พ่อตั้งใจ